Narkotyki pojawiły się w Libanie już w latach trzydziestych ubiegłego wieku. W północno– wschodnim regionie Baalbeck-Hermel uprawiano konopie indyjskie i kwiat makowy. Wieloletnia wojna domowa (1975-1991) doprowadziła kraj do społecznej i gospodarczej katastrofy. Wzrósł też popyt na używanie substancji psychoaktywnych. W 1991 r. rząd Libanu podjął działania mające na celu likwidację upraw konopi indyjskich. Program wprowadzenia upraw alternatywnych roślin trwał 7 lat. Po jego bankructwie rolnicy powrócili do uprawiania haszyszu.
